Kinesitherapie

Kinesitherapie

De kinesitherapeutische hulpverlening richt zich in het algemeen op het behoud en het vergroten van de kwaliteit van het bewegen. Ze is van toepassing op mensen met een variabele zorggraad en zorgbehoeften, ongeacht de leeftijd en de levensfasen waarin zij zich bevinden. De kinesitherapeut werkt samen met de patiënt aan zijn herstel. Door rekening te houden met de meest functionele aspecten van de patiënt streeft hij ernaar om de fysische mogelijkheden, activiteiten en participatie van de patiënt te bevorderen.

 

De kinesitherapie wordt hoofdzakelijk gerekend tot de curatieve somatische zorg. Ook binnen andere domeinen zijn kinesitherapeuten werkzaam: de psychomotorische en psychiatrische zorgverlening, de palliatieve zorg. Er is groeiende aandacht voor de maatschappelijke gezondheidsdoelstellingen zoalspreventie en het belang van gezond en verantwoord bewegen.

Binnen de eerstelijnsgezondheidszorg zijn ongeveer een 17.000 kinesitherapeuten actief in België. De extramurale zorg of eerstelijnszorg wordt hoofdzakelijk geleverd door de zelfstandige kinesitherapeut als beoefenaar van een “vrij beroep”. Hij overlegt en werkt samen met de andere zorgverleners in de gezondheidszorg.

 

 De kinesitherapie levert een belangrijke bijdrage aan de volksgezondheid en verhoogt de kwaliteit van het leven van patiënten met acute en chronische klachten, zowel in de eigen praktijk als in de thuissituatie van de patiënt. De kinesitherapie is kostenbesparend voor de gemeenschap door haar bijdrage aan de beperking van ziekte en arbeidsongeschiktheid.

Een goede multidisciplinaire samenwerking en optimale communicatie met alle zorgverleners wordt primordiaal in de huidige gezondheidszorg. Binnen de zorgverlening hebben artsen en kinesitherapeuten ieder hun eigen benadering van de patiënt waardoor de medische en de kinesitherapeutische zorg elkaar aanvullen. Volgens de wettelijke bepalingen werkt de kinesitherapeut vandaag nog steeds op basis van een medisch voorschrift.